Jan Paweł II 18.05.1920 - 02.04.2005

 

18 maja 1920 roku – w Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła, młodszy syn Karola i Emilii z domu Kaczorowskich.

„Urodziłem się w tym czasie, gdy bolszewicy szli na Warszawę. Polska była bardzo zagrożona. Wtedy się urodziłem i wtedy też mnie ochrzczono tym imieniem, które niosę z sobą  przez całe życie…Mam na imię Karol.”

 

13 kwietnia 1929 roku – umiera matka Karola Emilia.

„Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią św. w wieku 9 lat i dlatego mniej ją pamiętam i mniej jestem świadom jej wkładu w moje wychowanie religijne, a był on z pewnością duży.”

 

5 grudnia 1932 roku – umiera uwielbiany przez Karola starszy brat Edmund, który pracując jako lekarz zaraził się w szpitalu płonicą.

„Moje lata dziecięce i chłopięce zostały wnet naznaczone utratą osób najbliższych.”

 

Wrzesień 1930 roku – Karol po ukończeniu czteroklasowej szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum im. Marcina Wadowity.

„Wiadomo, jak wiele dla rozwoju ludzkiej osobowości i charakteru znaczą pierwsze lata życia, lata dziecięce, a potem młodzieńcze. Te właśnie lata łączą mnie nierozerwalnie z Wadowicami, tym miastem, które nosiło wówczas dumny herb „Królewskie Wolne Miasto Wadowice. To miasto lat dziecięcych było świadkiem mych pierwszych kroków i pierwszych słów.”

 

14 maja 1938 roku – zdaje egzamin dojrzałości.

„Na tamtym etapie życia moje powołanie kapłańskie jeszcze nie dojrzało, chociaż wielu z mojego otoczenia przypuszczało, ze mógłbym pójść do seminarium duchownego. W tamtym okresie decydujące wydawało się nade wszystko zamiłowanie di literatury, a w szczególności do literatury dramatycznej i teatru.”

 

październik 1938 roku – opuszcza Wadowice i wraz z Ojcem przenosi się do Krakowa. Rozpoczyna studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego – na filologii polskiej.

„Wybór polonistyki był umotywowany wyraźnym nastawieniem na studiowanie literatury oraz gramatyki opisowej współczesnej polszczyzny. Odkrywając słowo poprzez studia literackie czy językowe, nie mogłem nie przybliżyć się do tajemnicy Słowa Bożego.”

 

1 września 1939 roku – wybuch II wojny światowej. Karol przerywa studia.

„Na tym urywa się w moim życiu okres studiów polonistycznych i rozpoczyna się okres okupacji niemieckiej, w czasie której starałem się najpierw dużo czytać i pisać swoje pierwsze utwory literackie.”

 

1940 – 1944 r. – pracuje jako robotnik w zakładach Chemicznych SOLVAY w Borku Fałęckim.

„Aby uchronić się przed wywózką na przymusowe roboty do Niemiec, jesienią 1940r. zacząłem pracę jako robotnik fizyczny w kamieniołomie, związanym z fabryką chemiczną Solvay.”

 

1941 r. – z Mieczysławem Kotlarczykiem założył Teatr Rapsodyczny.

„Pozostawałem w kontakcie z Teatrem słowa, który stworzył Mieczysław Kotlarczyk i był jego animatorem w konspiracji.(…)Był to teatr bardzo prosty. Strona dekoracyjna i widowiskowa była zredukowana do minimum, natomiast wszystko koncentrowało się na recytacji poetyckiego tekstu.”

 

18 lutego 1941 roku – umiera ojciec Karola.

„Nigdy nie mówiliśmy z sobą o powołaniu kapłańskim, ale przykład mojego Ojca był jakimś pierwszym domowym seminarium.(…) Wiedziałem, co to jest praca fizyczna, gdyż byłem robotnikiem.”

 

1942 jesień – podejmuje decyzję, że zostanie kapłanem i rozpoczyna studia na tajnych kompletach krakowskiego Seminarium Duchownego.

„Ja poczułem moje powołanie kapłańskie w czasie wojny i codziennego zagrożenia życia, bo tak było…I czując to powołanie nie myślałem nigdy, że doprowadzić mnie ono może do obecnego urzędu, nigdy o tym nie myślałem.”

 

1 listopada 1946 roku – przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Adama Sapiechy.

,,Na początku V roku studiów zostałem skierowany przez Księdza Arcybiskupa Sapiechę na dalsze studia do Rzymu. W związku z tym, wcześniej od moich kolegów z roku otrzymałem święcenia kapłańskie”.

 

2 listopada 1946 roku – w krypcie św. Leonarda na Wawelu odprawił swoją pierwszą Mszę świętą.

„Odprawiając prymicyjną Mszę św. w krypcie św. Leonarda pragnąłem uwydatnić moją żywą więź duchową z historią Narodu.”

 

15 listopada 1946 roku – wyjechał do Rzymu i rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim – Angelicum.

„Nie zapomnę nigdy wrażeń z moich pierwszych dni „rzymskich”, kiedy w roku 1946 zaczynałem zapoznawać się z Wiecznym Miastem. Przyjechałem do Rzymu niosąc w sobie wielkie pragnienie, aby zwiedzanie tego miasta rozpocząć od katakumb.”

 

8 lipca 1948 r. – rozpoczyna pracę jako wikary  w podkrakowskiej wsi Niegowici.

„Pamiętam, że w pewnym momencie, gdy przekraczałem granicę parafii w Niegowici, uklęknąłem i ucałowałem ziemię.(…) I tak rozpoczęła się moja praca duszpasterska na pierwszej parafii.”

 

17 marca 1949 roku – został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie.

„Zgodnie z wolą proboszcza rozpocząłem katechizację starszych klas licealnych, a także duszpasterstwo wśród studentów szkół wyższych.”

 

1956 r. – zostaje kierownikiem Katedry Etyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

„Wiązało się to z pewnym ograniczeniem zajęć duszpasterskich, do których tak bardzo rwało się moje serce. Kosztowało mnie to, ale odtąd moją ustawiczną troską było oddać się nauce- studium teologii i filozofii.”

 

28 września 1958 roku – otrzymuje nominację na biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej. Jest najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.

„Dwanaście lat po święceniach kapłańskich, z rąk arcybiskupa Eugeniusza Baziaka otrzymałem sakrę biskupią w katedrze na Wawelu. Zostałem wezwany, ażeby być Biskupem, w czasie, kiedy byłem na kajakach, można by powiedzieć – w łodzi.”

 

1962 - 1965r. – bierze udział w obradach Soboru Watykańskiego II.

„Było mi dane brać w nim udział od początku. Uczestniczyłem w posiedzeniach wraz z Ojcami soborowymi jako wikariusz kapitulny archdiecezji krakowskiej.”

 

13 stycznia 1964 roku – bullą papieską Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim.

„Wprowadzili mnie do katedry, gdzie miałem zająć tron biskupi osierocony po śmierci kardynał Sapiechy i arcybiskupa Baziaka."

 

Maj 1967 roku – K. Wojtyła otrzymuje nominację kardynalską.

„To prawdziwy dar od Boga, ze w tak trudnym dla Polaków czasie komunistycznego zniewolenia mieliśmy dwóch kardynałów! Stefan Wyszyński i Karol Wojtyła.”

 

16 października 1978 roku – kolegium kardynałów zebranych na konklawe wybiera nowego papieża. Zostaje nim kardynał Karol Wojtyła, który przybrał imię Jana Pawła II.

„W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa, mojego Pana, zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła – świadom wielkich trudności – przyjmuję!

Opracowanie: Barbara Oleksiuk